.png)
ΠΑΡΗΓΟΡΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ // ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ- ΠΟΥ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ
Πρόκειται για την ειδικότητα που διαχειρίζεται χρόνιους ασθενείς και ασθενείς που βρίσκονται σε τελικό στάδιο νόσου, της οποίας η πρόγνωση είναι ορισμένη και κύριος στόχος είναι η ολοκληρωμένη φροντίδα και η αναβάθμιση της ποιότητα ζωής τους.
Η παρηγορική ιατρική δεν προσπαθεί να θεραπεύσει την ασθένεια, αλλά έχει ως στόχο να βοηθήσει τον ασθενή και την οικογένειά του να βελτιώσει την καθημερινότητά, αντιμετωπίζοντας τις πρακτικές, συναισθηματικές και πνευματικές ανάγκες που προκύπτουν από τη νόσο (πολύ συχνά όταν πρόκειται για καταληκτική πάθηση, αναφερόμαστε κατά κύριο λόγο στον καρκίνο).
Οι ιατροί που ασχολούνται κυρίως με τη ειδίκευση αυτή ειναι όλων των ειδικοτήτων, κατα κύριο λόγο αναισθησιολόγοι, λόγω των ειδικών τεχνικών που μόνο αυτοί πραγματοποιούν σε σχέση με τη διαχείριση του πόνου.
Οι παθολόγοι και γενικοί ιατροί ασχολούνται με το γενικότερο κομμάτι των νοσημάτων αλλά και με την αναλγητική αγωγή με φάρμακα απο το στόμα. Για την ολοκληρωμένη φροντίδα του ασθενούς μια ολόκληρη ομάδα ιατρών, νοσηλευτών και ψυχολόγων- κοινωνικών λειτουργών πρέπει να συμμετέχει ενεργά για να καλύψει όλες τις ανάγκες που προκύπτουν.
Ας μη ξεχνάμε πως ο πόνος δεν είναι μόνο σωματικός στους χρόνιους πάσχοντες.
Η παρηγορική ιατρική αρχικά δημιουργήθηκε για τις ανάγκες των ασθενών τελικού σταδίου, όμως εξελίχθηκε σε μια ειδίκευση που αφορά ενα ευρύτερο φάσμα χρόνιων νοσημάτων.
Νοσήματα που μπορούν να ωφεληθούν απο την παρηγορική ιατρική είναι:
Ολες οι μορφές νεοπλασματικών ασθενειών που δέν επιδέχονται θεραπεία με χειρουργείο, χημειοθεραπεία ανοσοθεραπεία ή θεραπευτική ακτινοβολία.
Χρόνια νευρολογικά νοσήματα όπως : Ανοια, νόσος Alzheimer, πλάγια αμυοτροφική σκλήρυνση, Νόσος κινητικού νευρώνα, πολλαπλή σκλήρυνση.
Καρδιακή και αναπνευστική ανεπάρκεια τελικού σταδίου.
Νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου.
Ηπατική ανεπάρκεια τελικού σταδίου.
.
Κύρια συμπτώματα για τα οποία γίνεται προσπάθεια αντιμετώπισης περιλαμβάνουν τα εξής:
Πόνος, αδυναμία, κόπωση, ανορεξία, καχεξία,ναυτία και έμετος, διάρροια και δυσκοιλιότητα, ξηροστομία και στοματικά έλκη, βήχας και δύσπνοια, κακοήθης ασκίτης, δερματικά έλκη, αγχος και κατάθλιψη
ΠΑΡΗΓΟΡΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ // ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Αν χρειάζομαι παρηγορική φροντίδα πρέπει να πάω σε ειδική κλινική;
ΟΧΙ, η αντιμετώπιση μπορεί να γίνει σε νοσοκομείο σε κλινική αλλα επίσης στο ιατρείο ή το σπίτι
Το οτι κάνω παρηγορική θεραπεία σημαίνει οτι οι γιατροί μου δεν ασχολούνται ενεργά με εμένα και τη θεραπεία μου;
ΟΧΙ, ίσα- ίσα η παρηγορική αγωγή συμβάλλει στη μείωση των συμπτωμάτων και έτσι η συνεργασία με άλλους ιατρούς γίνεται πιο εύκολη.
Αν κάνω παρηγορική θεραπεία δε θα με βλεπουν οι εξειδικευμενοι για τη νόσο μου ιατροί;
ΟΧΙ, η παρηγορική φροντίδα σε περιστατικά που ακόμη χρήζουν ειδικής και εξειδικευμένης αγωγής είναι συμπληρωματική βοήθεια για τον ασθενή.
Η παρηγορική φροντίδα είναι μόνο για να αντιμετωπίζω το πόνο και τα φυσικά συμπτώματα;
ΟΧΙ, πρόκειται για μια ολιστική προσέγγιση του ανθρώπου που νοσεί που εκτός απο τα φυσικά συμπτώματα ασχολείται και με τη ψυχολογική και κοινωνική υπόσταση του.
Μόνο αυτοί που είναι ασθενείς ή βρίσκονται σε τελικό στάδιο νόσου μπορούν να ωφεληθούν απο τη παρηγορική φροντίδα;
ΟΧΙ, οι ομάδες παρηγορικής φροντίδας γνωρίζουν πολύ καλά πόσο μεγάλο πλήγμα είναι για την οικογένεια και τους φίλους του ασθενή μια ανίατη ασθένεια. Για το λόγο αυτό παρέχουν φροντίδα και υποστήριξη σε όλους.
Τέλος κάτι που πρέπει να αναφερθεί σε σχέση με τα Ελληνικά δεδομένα είναι οτι στήν Ελλάδα δεν υπάρχουν ακόμα εξειδικευμένα κέντρα φροντίδας - hospices, τα δημόσια νοσοκομεία δεν δέχονται εύκολα τέτοια περιστατικά και τα ιδιωτικά νοσοκομεία ειναι αρκετά ακριβά. Υπάρχουν όμως εξειδικευμένα ιατρεία πόνου σε δημόσια νοσοκομεία που προσφέρουν σημαντική βοήθεια στους ασθενείς καθώς και ένα δύο κέντρα βοήθειας που χρηματοδοτούνται απο χορηγούς.